கடல் கடந்து பொருள் தேடி

சுகம் தொலைத்து
சுகம் வாங்க வந்த
அதி முட்டாள்கள்(நானும்)
௦
கானி நிலமோ
கறவை மாடோ
பெட்டிக் கடையோ
எதுவோ ஒன்றுக்கு நாம் முதலாளி
நம்ம ஊரில்.....
௦
ஒன்றுமே இல்லாமல் இருந்தாலும்
வெட்டி ஆபீசர்களாய்
பந்தாவாய் வலம் வந்தோம்!
௦
பெட்டிப் பாம்பாய்
நான்கு சுவற்றுக்குள்
முடங்கிப் போனோம் !
௦
சுடச் சுட பரிமாறும்
அம்மாவின் சமையலில் தான்
எத்தனை குறைகளை
சொல்லியிருப்போம்.!
௦
வெந்ததைத் தின்று
வேகாததையும் தின்று
நொந்த போது தெரிந்தது
அம்மாவின் சமையல் ருசி....
௦
சவடால் பேச்சில்
சாதித்தவர்கள் நாம்
இங்கே எத்தனை சட்ட திட்டங்கள்
அத்தனையும் அழகாய் பின்பற்றுகிறோம்
ஓர் அடிமை போல் !
௦
கோபம்
விருப்பு வெறுப்புகளை
கட்டுப் படுத்த
நன்றாகவே பழகிக் கொண்டோம் !
௦
இளமையை இங்கே
கரைத்து விட்டு
முதுமையில் அங்கே
முடங்கப் போகிறோம் !
௦
கரம் பிடித்தவளின் காதலையும்
கடல் தாண்டிய ஏக்கத்தை உணர்ந்தும்
கரை திரும்ப முடியா
அலைகளாய் .....
௦
செல்லக் குழந்தையின்
மழலை மொழி கேட்க
நிமிடங்களை கணக்கிடும்
நிர்பந்தவாதிகளாய் .....
௦
பெற்றோரின்
உடல் நலக் குறைவில்
உடனிருந்து பார்க்க முடியா
துர்பாக்கியசாலிகளாய் ....
௦
உற்றவர், உறவினர்
மரணச் செய்தி கேட்டும்
விழியோரம் கண்ணீரை முட்டிக் கொண்டு
பணிக்கு செல்ல வேண்டிய
வேசதாரிகளாய் .....
௦
சில வருடங்கள் கடந்து
ஊர் திரும்புகையில்
பணம் நம்மிடம் தாராளமாய் இருக்கும்
அதற்காக நாம் தொலைத்த
சுக துக்க உணர்வுகள்
ஏராளம்.. ஏராளம்......